BANDEN

Deze band is licht, loopt licht, lost modder goed en heeft niet een speciaal opvallende grip. Op een harde ondergrond voelt de band zich in zijn element. Jammer is alleen dat de zijnoppen de wangen slecht beschermen. Een scherpe steen kan makkelijk de zijkant beschadigen, maar de band is opgebouwd uit vele fijne draden die dit weer tegen gaan.

Het zijn zogenaamd downhillbanden, maar niks is minder waar. Deze vouwbanden zijn licht en heben niet veel lucht en ook geen extra beveiliging tegen lekrijden. Oftewel het is een echte cross-country band. De banden zijn zo uitgevoerd dat het stijfheid in de rijrichting geeft en buiging in de dwarsrichting. De flex in de dwarsrichting wringt in verharde bochten en geeft een onveilig gevoel, maar de erg hoge noppen op het loopvlak zijn hier waarschijnlijk ook de oorzaak van. In onverhard terrein is de band in zijn element.

De achterband is 627 gram zwaar wat erg goed is, omdat hij toch flinke noppen heeft. Op de band staat de afkorting DH, maar het is geen goede afdaalband, omdat hij veel te soepele wangen heeft. Het is voor de cross-country een perfecte band. De band loopt erg licht en heeft ontzettend veel grip.

Deze hoort bij de Omegabite alleen dan op het achterwiel. Ook deze band heeft enorme soepele wangen, waardoor hij slecht tegen stootlekken bestand is. Sus ook geschikt voor de cross-country. Door het redelijk open profiel een goede losser, maar door de om en om versprongen noppen beven op de band is er toch een soort middenril, waardoor hij erg goed loopt.

De WTB band is niet echt voor downhill bestemd. Het is meer een redelijk lichte band voor op harde ondergrond met rotsen en stenen. De grip is erg goed en op de verharde weg heeft de band veel rolweerstand.